قصر میسور هند
قصر میسور هند ، قصری تاریخی در شهر میسور کارناتاکا، جنوب هند است. قصر میسور هند اولین اقامتگاه و مقر رسمی وودیارها- حاکمان میسور، خانواده ی سلطنتی میسور است که از سال ۱۳۹۹ تا ۱۹۵۰ بر دولت پادشاهی هند حکومت کردند. قصر میسور هند دارای دو تالار درباری (تالار جلسات تشریفاتی دربار سلطنتی) بوده و مجموعه ای از حیاط ها، باغها، ساختمانها در آن قرار دارند. این کاخ در منطقه ی مرکزی فضای داخلی میسور، رو به تپه های چاموندی به سمت شرق، واقع شده است.
میسور معمولا، شهر کاخها اطلاق می شود. حدودا ۷ کاخ شامل این ها وجود دارند، هرچند، قصر میسور هند به طور خاص اشاره به کاخ درون قلعه قدیمی می شود. کاخ میسور که بدست مهاراجه راجارشی، مقام بلند کریشناراجندار وادیار چهارم، ساخته شد، اکنون یکی از جاذبه های گردشگری معروف در هند، بعد از تاج محل، با بیش از ۶ میلیون بازدیدکننده در هر سال می باشد.
دودمان سلطنتی
کریشناراجا وادیار سوم، از سال ۱۷۹۹ تا سال ۱۸۳۱ مهاراجه بود. بعد از مرگ سلطان تیپو او میسور را در می ۱۷۹۹ پایتخت خویش قرار داد و روی آموزش، مکان های مذهبی و اهدای جواهرات به معابد از جمله ملکوت تاکید داشت. چاماراجا وودیار نهم در ۲۵ مارس ۱۸۸۱ تاجگذاری کرد. او پادشاه تدهین شده در تاریخی بود که بدست فرماندار کل تثبیت شده بود.
او با تاسیس اولین نهاد های دموکراتیک هند- «پراجاپراتینیدهی سبحه» با مجلس نماینده ی میسور در سال ۱۸۸۱ شناخته شد. نالوادی کریشناراجا وودیار چهارم از سال ۱۹۰۲ تا سال ۱۹۴۰ مهاراجه بود. او همچنین پادشاه بزرگ راجارشی از سوی مهاتماندا گاندی نامیده شد. با کمک دیوان های سر ام ویسوسوارایا و سر میرزا اسماعیل، او میسور را با اضافه کردن اولین پروژه ی برق آبی آسیا در شیواناسامودرا، سد کریشنا راجا ساگارا، و دانشگاه میسور در سال ۱۹۱۶ تغییر داد.
جایاچاماراجا وودیار پادشاه بیست و پنجم و آخر بود، که از سال ۱۹۴۰ تا سال ۱۹۵۰ حکومت کرد، زمانی که برای ادغام دولت با اتحادیه هند موافقت کرد. یک موسیقی شناس و نیکوکار، از ۲۶ ژانویه ۱۹۵۰، او راج پاموراخ میسور نامیده شد و شش سال آن پست را داشت. مهاراجه کنونی یادوویر وادیار است که از سوی عمه اش به فرزند خواندگی گرفته شد.
