قلعه سرخ هند
قلعه سرخ هند یک قلعه تاریخی در شهر دهلی هند است. قلعه سرخ هند اقامتگاه اصلی امپراطور سلسله مغول نزدیک به ۲۰۰ سال، تا سال ۱۸۵۷ بود. این قلعه در مرکز دهلی واقع شده و دارای تعدادی موزه است. علاوه بر اسکان امپراطوران و خانواده هایشان، این قلعه مرکز تشریفاتی و سیاسی دولت مغول بوده و محلی برای رویدادهای مهم حاکم بر منطقه بود.
قلعه سرخ هند که در سال ۱۶۳۹ بدست امپراطور پنجم مغول شاه جهان به عنوان کاخ احداث شده ی پایتخت شاه جهان آباد، ساخته شد، به علت انبوه دیوارهای محاصره کننده ی ساخته شده از سنگ ماسه ی سرخ نام گذاری شد و مجاور با قلعه قدیمی تر سلیمگاراه بود که شاه سوری مسلمان در سال ۱۵۴۶ آن را ساخت. آپارتمانهای امپراطوری متشکل از ردیفی از خانه های تابستانی، به وسیله ی یک کانال آبی با نام نهر بهشتی متصل شده اند.
مجموعه قلعه سرخ هند به نظر می رسد که نمایانگر اوج خلاقیت مغول تحت حاکمیت شاه جهان باشد، اگرچه نقشه و طراحی کاخ بر اساس نمونه های اولیه اسلامی بوده، هر سوئیت دارای عناصر معماری نمونه ای از ساختمان های مغول بوده که انعکاس گر تلفیق سن فارسی و تیموری می باشد. سبک معماری نوگرانه ی قلعه سرخ هند ، شامل طراحی باغهایش، بر ساختمان ها و باغهای بعدی در دهلی، راجستان، پنجاب، کشمیر، روحیلخند، براج، و جاهای دیگر تاثیر گذاشت.
آثار هنری و جواهرات درون این قلعه در طول حمله نادر شاه مغول در سال ۱۷۴۷ به تاراج برده شد. بیشتر ساختمان های گرانبهای مرمرین قلعه بعدها توسط استعمارگران بریتانیایی به دنبال شورش سربازها در سال ۱۸۵۷ تخریب شدند. دیوارهای دفاعی قلعه تا حد زیادی نابود شدند و قلعه پس از آن به عنوان یک پادگان استفاده شد. قلعه سرخ هند همچنین مکانی بود که استعمارگران بریتانیایی آخرین امپراطور مغول را قبل از تبعیدش به رانگون در سال ۱۸۵۸ به دادگاه کشاندند.
هر سال در روز استقلال هند (۱۵ اوت)، نخست وزیر کشور پرچم سه رنگ هند را در دروازه اصلی قلعه به بالا کشانده و سخنرانی با پخش ملی را از خاکریزهای قلعه ارائه می دهد.قلعه سرخ هند در سال ۲۰۰۷ به عنوان بخشی از مجموعه قلعه سرخ، میراث جهانی یونسکو اعلام شد.
